Geleneksel Türk ebrusunda üsluplaştırılarak resmedilebilen ilk çiçek, lâledir. Osmanlı tarihinde bir döneme adını vermiş olan bu nadide çiçek, günümüzde o kadar ustaca resmedilmektedir ki, adeta Türk ebru sanatının sembolü haline gelmiştir. Osmanlı toplumunda ve batı toplumlarında büyük bir hayranlık uyandırmış ve batıda “tulipomania” (lâle çılgınlığı) olarak adlandırılan bir dönemin başlangıcına neden olmuştur.

Osmanlı sanatında en erken görülen çiçeklerden biri olan lâle, zaman içinde farklı cinslerle çeşitlenmiş ve bu çeşitlilik sanata da yansımıştır. Bu süreçte lâlenin şekli, süsleme sanatlarında evrim geçirmiştir. XVI. yüzyılda yumurtaya benzer bir formda resmedilirken, XVIII. yüzyılda tamamen uzun bir şekil almıştır. XIX. yüzyılda ise sanat sahnesinden çekilerek yerini rokoko güllerine bırakmıştır.

Lâle, sadece estetik bir öğe olmanın ötesinde, kültürel ve tarihsel bir öneme sahiptir. Türk ebru sanatında bu çiçeğin resmedilmesi, zanaatkârların ustalığı ve sanatın evrimi açısından önemli bir rol oynamıştır. Lâlenin Osmanlı toplumunda ve batıda yarattığı etki, sadece bir çiçeğin ötesinde, bir kültürün ve sanatın izlerini taşımaktadır.